Breaking

Τετάρτη 10 Αυγούστου 2016

8:19 μ.μ.

Αρχιεπίσκοπος Θεόδοσιος Ατάλαχ Χάννα. 'Ενας ζωντανός θρύλος της Παλαιστινιακής Αντίστασης


Ο Αρχιεπίσκοπος Θεοδόσιος(Ατάλαχ Χάνα) είναι ο Αρχιεπίσκοπος της Σεβαστείας υπό το Ελληνοορθόδοξο Πατριαρχείο Ιεροσολύμων,ο οποίος με την έντονη φιλοπαλαιστινιακή του δραστηριότητα έχει καταφέρει να αποτελεί ένα λαμπρό παράδειγμα Ιερέα στα Κατεχόμενα Παλαιστινιακά εδάφη που μας κάνει πραγματικά πολύ υπερήφανους.

Το κανονικό του όνομα είναι Νιζάρ Χάνα και γεννήθηκε το 1965 στο χωριό Ράμα στην Άνω Γαλιλαία της Κατεχόμενης Παλαιστίνης. Σπούδασε Ελληνικά στην Αλ Κουντς(Ιερουσαλήμ) και συνέχισε τις σπουδές του στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης στην Θεολογική Σχολή οπού πήρε και το δίπλωμα Θεολογίας το 1991. Την ίδια χρονιά επέστρεψε στην Ιερουσαλήμ και χειροτονήθηκε σαν Διάκονος με το όνομα Θεοδόσιος, επίσης εξελέγη μέλος της Αδελφότητας του Αγίου Τάφου και το 1992 χειροτονήθηκε Ιερέας της Εκκλησίας του Παναγίου Τάφου. Λίγες μέρες αργότερα προήχθη στον βαθμό του Αρχιμανδρίτη και τοποθετήθηκε σαν επικεφαλής του Αραβικού τμήματος του Πατριαρχείου.

Έντονα δραστήριος στην δημόσια ζωή, έχει διατελέσει εκπρόσωπος και διευθυντής του Αραβικού τμήματος του Πατριαρχείου, έχει διδάξει τον Χριστιανισμό σε τοπικά σχολεία όπως και στο Αραβικό Κολέγιο της Χάιφα. Για την αφοσίωσή του και την δράση του στους Αγίους Τόπους του απονεμήθηκε η τιμητική διάκριση του Διδάκτορα της Θεολογίας από το Θεολογικό Ινστιτούτο της Σόφιας στην Βουλγαρία.

Το 2001 διορίστηκε, από τον μακαρίτη πλέον Διόδωρο, ως επίσημος εκπρόσωπος τύπου του Ελληνικού Ορθόδοξου Πατριαρχείου στα Ιεροσόλυμα και το 2005 μετά την εκθρόνιση του Αρχιεπισκόπου Ειρηναίου και την αντικατάστασή του από τον Πατριάρχη Θεόφιλο, χειροτονήθηκε ως Αρχιεπίσκοπος Σεβαστείας.

Ο Αρχιεπίσκοπος Θεοδόσιος απέκτησε μεγάλη αναγνώριση στον Αραβικό κόσμο λόγω της πολιτικής του δραστηριότητας αλλά και του ακτιβισμού ενάντια στην Σιωνιστική Κατοχή και για τους ίδιους λόγους έχει συλληφθεί πριν γίνει Αρχιεπίσκοπος από τις Ισραηλινές Αρχές οι οποίες τον έχουν ανακρίνει περισσότερο από μία φορά για «υποκίνηση». Ο Θεοδόσιος έχει διατελέσει επίσης μέλος της Συμβουλευτικής Συνταγματικής Επιτροπής που εργάστηκε για την δημιουργία του τρίτου σχεδίου του Παλαιστινιακού Συντάγματος τον Μάρτιο 2003 και του απονεμήθηκε το βραβείο της Αλ Κουντς από το Υπουργείο Πολιτισμού της Παλαιστινιακής Αρχής. Είναι επίσης ένας εκ’των συντακτών του Kairos Palestine από την ομώνυμη Οργάνωση Παλαιστίνιων και μη, Χριστιανών ενάντια στην Σιωνιστική Κατοχή.

Κατά την διάρκεια της Δεύτερης Ιντιφάντα
Ο Θεοδόσιος εκπροσωπώντας τον Ελληνοορθόδοξο Πατριάρχη Ιεροσολύμων Διόδωρο, ως μέλος μίας Παλαιστινιακής Οικουμενικής αντιπροσωπείας προσκαλέστηκε από το Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών και αυτό με την σειρά του να παρέμβει στην Επιτροπή των Ηνωμένων Εθνών για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα. Στο ΠΣΕ που έχει έδρα την Γενεύη στις 19 Οκτωβρίου 2000 τόνισε πως οι Παλαιστίνιοι Χριστιανοί υποφέρουν από την Κατοχή για τον λόγο πως είναι Παλαιστίνιοι και θέλουν να μείνουν στην πατρίδα τους την Παλαιστίνη. Ο Θεοδόσιος κατηγόρησε το Ισραήλ για εθνοκάθαρση εναντίων των Αράβων Μουσουλμάνων και Χριστιανών και τόνισε πως το πρόβλημα είναι η Κατοχή.

«Ο καθένας σκέφτεται πως υπάρχει μία σύγκρουση μεταξύ Ισραηλινών και Αράβων, δεν συμβαίνει όμως αυτό, είναι μία Κατοχή από το Ισραήλ»

Κάλεσε όλες τις Εκκλησίες να προσευχηθούν για τους Παλαιστινίους και δήλωσε πως «πρέπει να έχουν ίσα δικαιώματα με τις υπόλοιπες εθνότητες, την ανεξαρτησία τους στο δικό τους κράτος που πρωτεύουσά του είναι η Αλ Κουντς(Ιερουσαλήμ)». Αργότερα τον ίδιο μήνα ο Θεοδόσιος απέστειλε μήνυμα στον ΟΗΕ και ζήτησε την άμεση και ταχεία παρέμβασή του για να σώσει τον Παλαιστινιακό λαό από τις τρομερές σφαγές που προκαλούσαν οι δυνάμεις Κατοχής. Στην ίδια επιστολή ζητούσε από τον ΟΗΕ να πιέσει το Ισραήλ για να άρει τον αποκλεισμό πόλεων και χωριών.

Οι πρώτες επιπτώσεις για την δράση του ήρθαν τον Ιανουάριο του 2002 με το Ισραήλ να ζητάει από το Πατριαρχείο να λάβει σωφρονιστικά μέτρα κατά του Αρχιμανδρίτη Ατάλαχ Χάννα για την κριτική του στην πολιτική του Ισραήλ στα Κατεχόμενα Παλαιστινιακά εδάφη. Τον Μάρτιο του 2002 το Πατριαρχείο εξέδωσε ανακοίνωση στην οποία καταδίκαζε την επιλογή του Ισραήλ να συλλάβει στην Γέφυρα του Βασιλιά Χουσεΐν, που βρίσκεται ανάμεσα στην Δυτική Όχθη και την Ιορδανία, τον Αρχιμανδρίτη Θεοδόσιο τον οποίο κράτησαν και τον ανέκριναν με πολύ ρατσιστικό και προβοκατόρικο τρόπο για πέντε ώρες. Η Πατριαρχία επίσης εξέφρασε την λύπη της για το αίτημα της Ισραηλινής Κυβέρνησης να καθαιρεθεί ο Αρχιμανδρίτης από εκπρόσωπος της Εκκλησίας και το κατήγγειλε σαν μία πολύ σοβαρή προσπάθεια παραβίασης και επέμβασης στα εσωτερικά της ζητήματα.

Πέρασαν δύο χρόνια από την έναρξη της Δεύτερης Ιντιφάντα και ο Αρχιεπίσκοπος Ειρηναίος που διαδέχθηκε τον Διόδωρο άλλαξε τελείως στάση απέναντι στον Ατάλαχ Χάνα. Καταδίκασε την δραστηριότητα του και τον κατηγόρησε πως υποστηρίζει την «Παλαιστινιακή Τρομοκρατία» αφού αρνήθηκε να υπογράψει κείμενο που καταδίκαζε όλες τις απελευθερωτικές δράσεις των Παλαιστινίων με αποτέλεσμα να τον καθαιρέσει από εκπρόσωπο τύπου της Εκκλησίας. Η Όρθοδοξη Αραβική Κοινότητα αντέδρασε άμεσα ζητώντας από το Ελληνικό Υπουργείο Εξωτερικών να παρέμβει, τονίζοντας πως ο Θεοδόσιος θα παραμείνει στην θέση του με την Ελληνική ή όχι αποδοχή. Για τον ίδιο λόγο υπήρξε άμεση κινητοποίηση των Χριστιανικών Αραβικών Κοινοτήτων σε Παλαιστίνη και Ιορδανία που ξεκίνησαν άμεσα μποϊκοτάζ κατά του νέου Έλληνα Πατριάρχη.

Σύλληψη και κατάσχεση εγγράφων
Τον Αύγουστο του 2002 ο Θεοδόσιος συνελήφθη έξω από το σπίτι του στην Παλιά Πόλη της Ιερουσαλήμ από τον Κατοχικό Στρατό. Ο λόγος της σύλληψής του ήταν «υποψίες για σύνδεση με τρομοκρατικές οργανώσεις» , «παράνομη είσοδο σε εχθρική χώρα(Συρία και Λίβανο)» και «υποκίνηση». Τα ΜΜΕ ήταν παρών κατά την 5ωρη ανάκρισή του στην οποία δικαιολογήθηκε πως ο λόγος που επισκέπτονταν τακτικά αυτές τις δύο χώρες ήταν Θρησκευτικές υποχρεώσεις χρησιμοποιώντας το διαβατήριο του Βατικανού. Για αυτό τον λόγο του κατάσχεσαν τα διαβατήρια του, του Ισραήλ και του Βατικανού.
Μετά την απελευθέρωσή του ο Θεοδόσιος υποστήριξε πως η σύλληψή του είναι αδικαιολόγητη δεδομένου πως είχε εκφράσει μόνο την αντίθεσή του στην Σιωνιστική Κατοχή των εδαφών που έχουν ζητηθεί από τους Παλαιστίνιους.

«Είναι η πρώτη φορά που ένας Χριστιανός θρησκευτικός ηγέτης συλλαμβάνεται με τέτοιον τρόπο από τις επίσημες αρχές με απάνθρωπη και μη αποδεκτή συμπεριφορά που στερείται κάθε ανθρώπινη ηθική και χωρίς να έχει προϋπάρξει καμία ειδοποίηση»

Ο ίδιος στην εξήγηση που δίνει για όλα όσα έχουν συμβεί εναντίων του, όπως την καθαίρεσή του από επίσημος εκπρόσωπος της Εκκλησίας, αναφέρει πως υπάρχει μία πίεση και ένας εκβιασμός που ασκείται για τις πολιτικές θέσεις που έχει εκφράσει κατά καιρούς. Όσο για την επίσκεψή του στην Συρία και στον Λίβανο επισημαίνει πως υπάρχουν πάνω από 1.5 εκατομμύριο Χριστιανοί στις δύο χώρες και πως το Ισραήλ δεν έχει κανένα δικαίωμα να εμποδίζει τις όποιες επισκέψεις και τις συναντήσεις με τους Θρησκευτικούς και πολιτικούς ηγέτες. Επίσης το Ισραήλ δεν μπορεί να λέει πως διατηρούμε σχέσεις με τρομοκρατικές οργανώσεις αφού οι Παλαιστίνιοι δεν είναι τίποτα άλλο εκτός από Αγωνιστές της Ελευθερίας.

Συριακό ζήτημα
Ο Αρχιεπίσκοπος Θεόφιλος όμως δεν περιορίζει το έργο του και την δράση του μόνο στα Κατεχόμενα εδάφη της Παλαιστίνης και κατά της Σιωνιστικής Κατοχής. Έχει πάρει ξεκάθαρη θέση και από την πρώτη στιγμή υπέρ της Συριακής Αραβικής Δημοκρατίας και κατά της επέμβασης που έγινε στα εσωτερικά της, την οποία αναφέρει σαν μία Σιωνιστική Διεθνή Συνωμοσία και υπεραμύνεται του Ισλάμ και της σημαντικότητας της Χριστιανομουσουλμανικής ενότητας που κινδυνεύει από το φαινόμενο του Τακφιρισμού. 



«Σκοπός των Σιωνιστών είναι να καταστρέψουν την εθνική ενότητα και να κατακερματίσουν τις Αραβικές κοινωνίες στην Συρία λόγω των θέσεων που έχει πάρει η χώρα για το Παλαιστινιακό ζήτημα»

Ο Αρχιεπίσκοπος Θεοδόσιος Ατάλλα Χάνα παραμένει πάντα στην πρώτη γραμμή όλων των διεκδικήσεων των Παλαιστίνιων και ένας σημαντικός άνθρωπος που με την δράση του έχει καταφέρει να αναδείξει τα εγκλήματα των Σιωνιστών στην Παλαιστίνη αλλά και στις γείτονες χώρες. Πρόσφατο παράδειγμα η συμμετοχή του στο κάλεσμα για την απελευθέρωση των Παλαιστίνιων κρατουμένων από την Σιωνιστική Κατοχή.

Έχει καθαιρεθεί από την θέση του για τις πολιτικές του δραστηριότητες, έχει εκβιαστεί και έχει καθαιρεθεί από την θέση του σαν εκπρόσωπος τύπου.Για του ίδιους λόγους και λόγω των θέσεων του για το Συριακό ζήτημα,στον Δυτικό κόσμο υποβαθμίζεται ο ρόλος του και η δράση του. Για αυτό δεν έχετε ακούσει ποτέ για αυτόν κάτι σημαντικό τόσο καιρό και για αυτό ακόμα και αυτό το άρθρο,κάποιοι που μιλάνε εξ'ονοματος της Παλαιστίνης και μεταφέρουν τα νέα από αυτήν,θα το θάψουν.
Ο δρόμος όμως για την απελευθέρωση δεν κοιτάει εμπόδια αλλά μόνο την….


ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ


Χριστόφορος Τριαντάφυλλος


Τρίτη 2 Αυγούστου 2016

10:56 π.μ.

Προσφυγικό: Εκμετάλλευση παντού,αλληλεγγύη πουθενά

Παίρνω σαν αφορμή το γεγονός της εκκένωσης των καταληψιών στην Θεσσαλονίκη και τις αντιδράσεις που έχει προκαλέσει αυτή η κίνηση, η οποία μένει μόνο στην σωστή κριτική που γίνεται στην Εκκλησία ΑΕ και δεν περιλαμβάνει καμία αυτοκριτική για τον τρόπο που έχουν επιλέξει κάποιοι για να σταθούν στους πρόσφυγες. Οι πρόσφυγες που εκτός των άλλων έχουν γίνει έρμαιο στις επιδιώξεις και τις βλέψεις του καθένα αλλά και στα συμφέροντα που εκμεταλλεύονται τον ξεριζωμό τους με κάθε μέσο και τρόπο.

Εκμετάλλευση που έχει πολλές πτυχές όπως είναι η οικονομική μέσω των ΜΚΟ και το δουλεμπόριο, την πολιτική και την παρακρατική για την επιβολή της Ιμπεριαλιστικής ατζέντας. Υπάρχει όμως και άλλη μία κατηγορία που δεν ξέρω αν μπορεί να ξεχωρίσει ή να ταυτιστεί με τις άλλες δύο. Υπάρχει η κατηγορία της ανευθυνότητας η οποία έχει σαν βάση την ανημπορία κατανόησης της σοβαρότητας της κατάστασης του προσφυγικού προβλήματος και το βάζει σε μία τελείως διαφορετική βάση από την πραγματική του.

Ένα τέτοιο περιστατικό ανευθυνότητας σε σχέση με τους πρόσφυγες ήταν και η κατάληψη του Γκίνη από την οποία προέκυψε και το συμβάν με σύντροφο που ανήκει στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ και που ο οποίος έκανε το «λάθος» να περνάει από εκεί με αποτέλεσμα να φεύγει ξυλοδαρμένος. Το «λάθος» που είχε κάνει ήταν πως βρέθηκε σε χώρο ο οποίος φιλοξενούσε πρόσφυγες και οι καταληψίες είχαν την εντύπωση πως η αλληλεγγύη είναι κάποιου είδους μυστικιστική τελετουργία για λίγους που δεν πρέπει να εξωτερικευτεί. Πως οι πρόσφυγες ήταν τα κατοικίδια τους και που υπάρχουν για να τους καλύψουν τις πολιτικές επιδιώξεις. Δηλαδή και η δική τους «αλληλεγγύη» δεν ήταν τόσο αφελής αφού υπήρχε και ένας πολιτικός στόχος όπως το να εκμεταλλευτούν και να χρησιμοποιήσουν τους πρόσφυγες για τον πολιτικό τους σκοπό ο οποίος εκφράστηκε στο κείμενο λήξης της κατάληψης και έλεγε

“ Σήμερα 9 Ιούλη 2016 λήγουμε την κατάληψη του κτηρίου Γκίνη στο Πολυτεχνείο. Για κάτι περισσότερο από 4 μήνες, το κτήριο Γκίνη λειτούργησε αφενός ως χώρος στέγασης μεταναστριών, αποτελώντας καταφύγιο για εκατοντάδες αποκλεισμένων στην καρδιά της Αθήνας, κι αφετέρου εξεγερσιακό εργαστήρι και σημείο συνάντησης ανάμεσα σε ανθρώπους από διαφορετικούς τόπους, με διαφορετικές κουλτούρες και γλώσσες στη βάση των προταγμάτων της αυτοοργάνωσης, της αμφίδρομης αλληλεγγύης μεταξύ των καταπιεσμένων και της άμεσης δράσης ενάντια σε κράτος και Κεφάλαιο.”

Αυτή η ανευθυνότητα και ο αποπροσανατολισμός δεν μένει μόνο σε τέτοιες απόπειρες όμως. Οι ίδιοι άνθρωποι οι οποίοι παρουσιάζονται σαν πραγματικοί «φίλοι» των μεταναστών και κάνουν σημαία την ανθρωπιά  και την αλληλεγγύη για κάποιο λόγο ξεχνάνε τις αιτίες που γεννάνε την προσφυγιά και με απαράδεκτο και ύποπτο τρόπο την υποβαθμίζουν σε τέτοιο σημείο που δεν το αναφέρουν καν σαν να είναι πρόβλημα.

Ο λόγος είναι πως την προσφυγιά την γεννάνε οι επεμβάσεις στην εσωτερική λειτουργία των ξένων χωρών από τρίτους με την μορφή των πολέμων ή της τρομοκρατίας.

Αυτή η υποβάθμιση όμως δεν μένει μόνο στα λόγια αλλά παίρνει και μορφή με την επιβολή ενός «Αντιιμπεριαλιστικού» πλαισίου, στα Κινήματα από τα κάτω, τα το οποίο βολεύει τις επιδιώξεις των Ιμπεριαλιστών και είναι συνέχεια των εγκλημάτων που έχουν διαπράξει στις χώρες που έχουν επέμβει. 
Έτσι βλέπουμε να γίνονται πορείες και συγκεντρώσεις από ΜΚΟ, «Αριστερούς» και «αλληλέγγυους» για το άνοιγμα των συνόρων που θα ανοίξει την δουλειά ανάμεσα σε ΜΚΟ και δουλέμπορους και περιλαμβάνει κάποιες επιφανειακές και γενικόλογες καταδίκες κατά των Ιμπεριαλιστών και πάντα σε ίσες αποστάσεις για τα μάτια του κόσμου. Με την ευκαιρία αυτών των συγκεντρώσεων βλέπουμε και κάποιους πρόσφυγες οι οποίοι δεν έχουν καταλάβει το τι έχει συμβεί και το τι παιχνίδι παίζεται στις πλάτες τους και συνεχίζουν να κάνουν διαδηλώσεις κατά του Άσαντ από την Αθήνα. Έτσι υπάρχει και μία συνέχεια στην επιβολή της Ιμπεριαλιστικής ατζέντας από τα κάτω που τους βολεύει όλους.


Η ύπουλη συμπαράσταση που ξεκινάει με τις συγκεντρώσεις για το άνοιγμα των συνόρων και τελειώνει με την καταδίκη του Άσαντ δεν περιλαμβάνει την ενημέρωση για το τι περιμένει να τους βρει στο «Ευρωπαϊκό Όνειρο» που περιμένουν να ζήσουν. Σε αυτούς τους πρόσφυγες δεν τους είπε κανείς πως τους προορίζουν για σκλάβους σε κάποια μεγαλοβιομηχανία της Γερμανίας, ούτε πως το Ευρωπαικό όνειρο μπορεί να τους βρει σε κάποιο σύγχρονο δουλεμπόριο να περιμένουν τον Ευρωπαίο αφέντη να τους νοικιάσει για μία μέρα. 

Δεν τους είπε κανείς πως στον Καπιταλισμό δεν υπάρχουν ωραία παραμύθια αλλά υπάρχει μόνο, μία παρατεταμένη και ολοκληρωτική εκμετάλλευση.

Κάπως έτσι προκύπτει και το γεγονός πως οι ίδιοι είναι αυτοί που δεν πρόκειται να ζητήσουν ποτέ να βγει στην δημοσιότητα ο κατάλογος με τις ΜΚΟ που ασχολούνταιμε το μεταναστευτικό στην χώρα μας και που έχει την πλήρη συγκάλυψη και ευθύνη της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ.

Επανέρχοντας στην αρχή διαπιστώνουμε πως οι εκκενώσεις των καταλήψεων που φιλοξενούσαν πρόσφυγες ανέδειξαν άλλο ένα σημαντικό ζήτημα, αυτό της διαβίωσης των προσφύγων.
Από τις πληροφορίες που έχουμε οι καταλήψεις(δεν ξέρω από ποιους) που εκκενώθηκαν στην Θεσσαλονίκη ήταν σε κτήρια που δεν προσφέρονταν για την διαμονή ανθρώπων. Οι καταληψίες όμως αντέδρασαν από την απομάκρυνσή τους από αυτές. Το ίδιο μπορεί να πει κάποιος και για τις καταλήψεις που υπάρχουν στην Αθήνα. Εκτός ίσως από το City Plaza(το οποίο είναι η χαρά της επιχειρηματικότητας και των ΜΚΟ με τις ευλογίες της Κυβέρνησης) όλοι οι υπόλοιποι χώροι δεν προσφέρονται για την διαμονή ανθρώπων. Οι ίδιοι όμως που προχώρησαν σε αυτές φαίνεται πως δεν ενδιαφέρθηκαν καθόλου για αυτό. Αντίθετα προχώρησαν στην "αλληλέγγυα" δράση τους με την κατάληψη των κτηρίων μόνο και μόνο για να καλύψουν μία εσωτερική επιθυμία που δεν μπορούμε να γνωρίζουμε και ποια είναι .

Γνωρίζω πως το κείμενο αυτό είναι ίσως αρκετά σκληρό και θα βρει αντιδράσεις αλλά δεν μπορώ να καταλάβω καθόλου την λογική του παίρνω 5 οικογένειες, τις βάζω μέσα σε ένα κτήριο και τις ταΐζω λες και είναι τα σκυλάκια μου όπως δεν μπορώ να βρω τίποτα το αλληλέγγυο σε αυτήν την δραστηριότητα. Αντίθετα το θεωρώ αποπροσανατολιστικό, ανεύθυνο και πολύ επιφανειακό σε σχέση με την αντιμετώπιση του προβλήματος.

Αλληλέγγυοι για να λεγόμαστε με αυτούς τους ανθρώπους κατ’αρχήν θα πρέπει να κάνουμε ό,τι περνάει από το χέρι μας για να σταματήσουμε τους λόγους που τους οδήγησε στην φυγή από την χώρα τους. Και αυτός ο λόγος έχει όνομα και λέγεται ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟΣ των Δυτικών Καπιταλιστικών κέντρων. Σε δεύτερη φάση από το να κάνουμε μία μεροληπτική και υποκριτική φιλανθρωπία επιλέγοντας κάποιες οικογένειες στην τύχη για να προβάλλουμε έναν δήθεν ανθρωπισμό, να πιέσουμε με ό,τι έχουμε και δεν έχουμε το κράτος(ναι το κράτος) και τις υπηρεσίες του ώστε να φροντίσει για αυτούς τους ανθρώπους με κάθε μέσο και τρόπο.

Ξεχνάμε πως οι πρόσφυγες είναι άνθρωποι και πρέπει να τους αντιμετωπίζουμε και σαν τέτοιους χωρίς να βάζουμε τα δικά μας οφέλη πάνω στα προβλήματά τους

Χριστόφορος Τριαντάφυλλος